1/11/2018: MOEDIGE RONNIES
“Sea ans seals with sheep,
eating kelp beyond the shore
of North Ronaldsay.”
In een tweede berichtje plaats ik een foto van een tweede acrylschilderijtje van de Ronaldsaysheep.
We zijn terug van vakantie en dus is het tijd om mijn belofte eer aan te doen: vertellen over The North Ronaldsaysheep of gewoon The Ronnies, hoe men ze ook wel in Orkney noemt.
The Orkney Archipelago of de Orkadeneilandenarchipel bestaat uit een 200-tal afzonderlijke eilanden en op één van de noordelijkste eilanden, North Ronaldsay, leven de daar verblijvende ‘Ronnies’ doorgaans van kelp of algen. Het zijn sterke kleine schapen die de noordelijke koude stormwinden, de regen en de harde levensomstandigheden goed de baas kunnen. Tussen de rustende zeehonden en robben op het zandstrand, bezaaid met rotsachtige stenen, zijn ze op zoek naar algen, om zich te voeden. Vaak staan ze zelfs met hun pootjes in het zeewater.
Enkel de zwangere ooitjes worden in de vroege lente op grasvelden en weiden bijeen gedreven nadat men ze soms moeizaam aangespoord en/of kunnen vangen heeft. Dit gaat soms heel moeilijk door hun schuchtere natuur en omdat ze veel liever op het strand verblijven. Nochtans is het beter dat de lammeren in het begin gras eten. Het gebeurt vaak dat de ooien, niettegenstaande de afrasteringen, erover proberen te springen, weer de ruwere vrijheid tegemoet.
Deze dieren zijn meestal veel minder gevoelig aan allerlei ziekten.
Dit is onder andere ook het geval voor de runderen op het eiland Swona. Dit is één van de eerste eilanden in de Pentland Firth, waar we met de ferryboat vanuit Gills Bay, het haventje thv van de noordkust van Mainland Schotland, langs varen, richting de haven van St Margaret’s Hope, de eindterminus van één van de bootverbindingen naar Orkney. Soms kunnen we de Swonarunderen daadwerkelijk zien, die op dit eiland noodgedwongen achergelaten moesten worden door de laatste bewoners die niet meer in staat waren er te verblijven. Deze koeien hebben zichzelf aan de extreme omstandigheden moeten aanpassen en hun menu dus ook hebben moeten aanvullen met kelp en algen tijdens de winterperiode. Onderzoekers hebben aangetoond dat deze runderen praktisch ziektevrij zijn. Daarom worden er geen andere raskoeien op dit eenzame eiland toegelaten om enige ziekteverspreiding te voorkomen. Elk jaar komt er een dierenarts de runderen onderzoeken, die dan telkens weer de geboorte van nieuwe kalfjes kan vaststellen.
Gefascineerd, heb ik toen, na thuiskomst van ons bezoek aan de Orkadeneilanden, het niet kunnen nalaten, enkele acrylschilderijtjes van de ‘Ronnies’ te maken.
Dit jaar zijn we in Sutherland, in ‘the far North’ van Schotland gebleven met even een klein tussendoorreisje naar Skye, waar we ons in feite het meest verbonden mee voelen en waar de bergen ons precies elke keer weer welkom heten :-)
Er waren nog een paar wandelingen, die we nog graag hadden willen maken verleden jaar maar de kans er niet meer voor gekregen hadden wegens het slechtere weer. Het was toen trouwens februari en men weet dat men het soms slechte weer in Schotland er maar bij moet nemen.
We houden immers van deze ruige en dramatische natuur waar de stilte alomtegenwoordig is en enkel verbroken kan worden door de wind of door de kreten van een roofvogel.
“Huge mountains, silence,
boggy moorland all around
and nice solitude!”
En na al dit wandelen in een prachtige omgeving, komt het moment om weer terug naar huis toe te rijden. Het had gesneeuwd de dag dat we vertrokken uit ons huurhuisje en de terugweg naar huis met al mooie besneeuwde bergen was sprookjesachtig om dan ineens onderweg, over te gaan in zonovergoten prachtige herfstkleuren.
Ja, Schotland blijft ons echt wel beroeren...
Eenvoudige Haiku’tjes worden geboren tijdens de autorit:
“Driving and driving...
Straight away from North to South,
from Highland to Hull.”
En af en toe is een break wel noodzakelijk:
“A nice cup of tea
can lift our spirits as a
warm ‘feel good’ effect.”
We komen goed thuis na welgeteld 3663 kilometertjes... Dit is dan nog een palindroom :-)
Volgende week wil ik het nog over een ander ras schaapjes hebben en wat we persoonlijk hebben meegemaakt met een schaapje aan de overkant van ons huurhuisje.
En daarna zal ik wel over iets anders vertellen ;-)
